Erdoğan'ın kaderi Türkiye'deki yerel seçimlerde mi belirlenecek?

31 Mart'ta, Türkiye'nin 61 milyon 441 bin 882 kayıtlı seçmeni, 81 ilde ve çok sayıda ilçe ve beldede belediye başkanlarını seçmek için oy kullanacak (ya da kullanmayacak), genel olarak muhalefetin, Türkiye'nin Cumhurbaşkanı döneminde tam anlamıyla otoriterliğe doğru gidişini durdurmak için son şansı olarak ilan edilen yerel seçimlerde Recep Tayyip Erdoğan.

Son anketler, ana muhalefetteki Cumhuriyet Halk Partisi'nin (CHP) ülkenin başkenti Ankara'nın ve üçüncü büyük kenti İzmir'in az da olsa kontrolünü açık farkla elinde tutmayı başaracağını gösteriyor. Anketlerin doğru çıkması halinde CHP, Türkiye'nin dördüncü büyük şehri ve engin tekstil sanayisine ev sahipliği yapan Bursa'yı da Erdoğan'ın iktidardaki Adalet ve Kalkınma Partisi'nin (AKP) elinden almaya hazırlanıyor.

Ancak en önemlisi, CHP'li görevdeki Belediye Başkanı Ekrem İmamoğlu, Türkiye'nin 86 milyon vatandaşının %18'ini oluşturan İstanbul'da bir kez daha galip gelmeye hazır görünüyor. Anketörler onun AKP'deki sönük rakibi Murat Kurum'un yüzde 1 ila 9 puan önünde olduğunu gösteriyor.

Gerçekte İstanbul yarışı aslında İmamoğlu ile Türkiye'nin geleceğinin tehlikede olduğunda ısrar eden Erdoğan arasındadır. Erdoğan'ın muhaliflerinin birçoğunun, büyük ihtimalle kendisinin geleceğinin tehlikede olduğunu iddia etmesi daha muhtemel.

İmamoğlu'nun kazanması halinde 4 yıl sonraki seçimlerde cumhurbaşkanlığına yürüyüşünün durdurulamaz olacağını söylüyorlar. Diğerleri ise dört yılın uzun bir süre olduğu konusunda uyarıyor.

Erdoğan gibi Karadeniz kökenli, az tanınan eski müteahhit İmamoğlu, Mart 2019 yerel seçimlerine AKP'yi bir kez değil ikinci kez yenerek damgasını vurdu. Şok olmuş Erdoğan, 1994'te ilk İslamcı belediye başkanı olarak kendisini iktidara getiren memleketini kaybetmenin öfkesini taşıyordu. Erdoğan, usulsüzlük iddialarına ilişkin zayıf delillere dayanarak Haziran ayında seçimlerin yeniden yapılmasını emretti. İmamoğlu bu kez ezici bir çoğunlukla kazandı.

Son derece dengesiz bir oyun ortamına rağmen, AKP'nin ana akım medya üzerindeki hakimiyeti de dahil olmak üzere pek çok faktör İmamoğlu'nun lehine baskı yapıyor.

Seçim sorunları

Bunların başında Türkiye ekonomisinin içinde bulunduğu kötü durum, AKP'nin ülke çapındaki notlarını etkilemeye hazırlanıyor. Kaçak enflasyon, AKP'ye en ateşli sadık olanları bile hoşnutsuz etti; giderek artan sayıda kişi Erdoğan'ın eski müttefiki, Erdoğan'ın akıl hocası ve Türkiye'nin ilk İslamcı başbakanı merhum Necmettin Erbakan'ın oğlu Fatih Erbakan liderliğindeki Yeniden Refah Partisi'ne (YRP) sığındı. bakan.

Türkiye'nin en büyük İslami yardım kuruluşu olan İHH'nın kıdemli yetkilisi Osman Atalay, “Etrafımdaki pek çok kişi, maddi sıkıntıları ve YRP'nin güçlü Filistin yanlısı duruşu nedeniyle YRP'ye oy vereceğini söylüyor” dedi. Küçük Erbakan, hükümetin Gazze'deki eylemlerini sert bir dille eleştirmesine rağmen hükümetin Yahudi devletiyle ticari bağlarını koparma konusundaki isteksizliğini özel olarak hedef aldı.

Ayrıca Al-Monitor'a konuşan Atalay, Kurum'un zayıf bir aday olduğunu kanıtladığını, Erdoğan'ın kendisini gerçek aday olarak gösterme çabalarının ve bunun son yarışı olabileceğine dair yürek parçalayıcı ipuçlarının başarısız göründüğünü söyledi. Erdoğan da bunu itiraf etti.

Son yirmi yıldır kesintisiz olarak Türkiye'ye liderlik eden 70 yaşındaki oyuncu, yakın zamanda İstanbul'da düzenlenen bir mitingde kalabalığın büyüklüğünden şikayet etti. “Biz bu arenada 1,5 milyon kişinin olmasına alışkınız. Bugün yalnızca 650.000 kişi var,” diye homurdandı konuşmasını bitirmeden önce zaten azalmaya başlamış bir dinleyici kitlesine.

Bir diğer önemli faktör ise Kürt oylarıdır. 2019'da, seçmenlerin yaklaşık %11'ini oluşturan İstanbul Kürtleri, en büyük Kürt yanlısı bloğun (DEM'in siyasi yasağı aşmak için yeniden adlandırılmasından bu yana) geleneksel kaleleri dışındaki birçok il ve ilçede aday çıkarmamaya karar vermesi üzerine İmamoğlu'nu destekledi. güneydoğu. Bu kez DEM kendi belediye başkanlığı adaylarını belirlemeye karar verdi ve bu da Erdoğan'la "gizli anlaşma" yapıldığı yönündeki spekülasyonları ateşledi, ancak CHP ve DEM'in İstanbul'un yaklaşık %80'inin bulunduğu İstanbul'daki 22 ilçede ittifak kurmasıyla komplo teorileri hızla çöktü. etnik Kürtlerin ikamet ettiği düşünülüyor.

Kürtlerin resmi olmayan başkenti Diyarbakır merkezli bir araştırma ve anket kuruluşu olan Rawest'in kurucu ortağı Roj Girasun, son seçimlerde İmamoğlu'na oy veren Kürt seçmenlerin yüzde 40'ının aynı şeyi tekrar yapacağını tahmin ediyor. Bu kısmen ittifakların ona sağladığı meşruiyetten kaynaklanıyor.

Girasun Al-Monitor'a şunları söyledi: “DEM'e ihanet ediyormuş gibi hissetmedikleri için İmamoğlu'na oy verirken kendilerini daha rahat hissediyorlar.” Üstelik DEM'in kentteki belediye başkan adayları oldukça uykulu kampanyalar yürütüyor; bazıları bunu kasıtlı olarak İmamoğlu'nun lehine yapmak için söylüyor.

Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, CHP-DEM düzenlemeleri Erdoğan'ı, CHP'nin Türk devletine karşı silahlı bir kampanya yürüten Kürdistan İşçi Partisi (PKK) ile işbirliği içinde olduğu iddiasını yenilemeye sevk etti.

Irak Kürdistanı merkezli emektar PKK lideri Murat Karayılan'ın "zorbaların ve hırsızların" safına geçmeme çağrıları, geniş kesimlerce İmamoğlu'na destek olarak yorumlandı.

Kimse resmi bir araştırma yapmaya cesaret edemese de, DEM'in tabanının büyük bir kısmının PKK sempatizanı olduğu yaygın bir şekilde varsayılıyor. Bu durum, AKP hükümetini, tıpkı askeri destekli öncülleri gibi, Kürt siyasi hareketini kriminalize etmeye, on binlerce parti yetkilisi ve eylemciyi sahte terör suçlamalarıyla kovuşturmaya ve hapse atmaya yöneltti. Dokuz yıl önce AKP'nin PKK'nın tutuklu lideri Abdullah Öcalan'la barış görüşmeleri yapmasının bir önemi yok. Türk milliyetçilerinin oylarında ortaya çıkan erozyon, Erdoğan'ın bu görüşmelerden vazgeçmesinin nedenlerinden biriydi.

Benzer düşünceler İmamoğlu'nu Kürtlerin oylarına açık şekilde kur yapmaktan caydırdı. Ancak kampanya şarkılarından biri Kürtçe'nin ana lehçesi olan Kurmanci'deydi, ancak sözleri kesinlikle uysaldı.

Savcıların, İstanbul lehine karar veren seçim görevlilerine hakaret ettiği iddiasıyla 2022'de 52 yaşındaki İmamoğlu'na verdikleri hapis cezası ve siyasi yasakla ilgili nihai karardan kaçınması, İmamoğlu'nun parti sınırlarını aşan popülaritesinin bir ölçüsü olabilir. yeniden oylayın. Nihai karar Nisan ayına, yani 31 Mart seçimleri sonrasına ertelendi.

Erdoğan'ın başka hesaplar yapmış olması da mümkün. Mahkemeler üzerinde muazzam nüfuz sahibi olduğu bir sır değil. Bu nedenle, İmamoğlu'nun zaferinin diktatörün sonunun başlangıcı anlamına geleceği yönündeki iddiaların saf ve erken olduğu ortaya çıkabilir. Kuşkusuz, seçimlerde yaşanan bir olumsuzluk, Erdoğan'ın 2028'de üçüncü dönem aday olmasına imkan verecek anayasa değişikliklerini hayata geçirmesini zorlaştıracaktır.

Bu arada CHP'li kişiler, iç çekişmelerin ve hizipçiliğin, kadroların 2019'da olası yolsuzlukların önlenmesine yardımcı olan sandıklardaki uyanıklığını etkileyebileceğinden endişe ediyor.

Ankara'nın resmi olarak CHP'li ama ideolojik olarak Türk milliyetçisi belediye başkanı Mansur Yavaş'ın kazanacağı fark öncü olacak. Girasun, eğer bu önemliyse, sadece siyasi sahneyi öngörülemeyen şekillerde sarsmakla kalmayacak, aynı zamanda Erdoğan'ın Kürtlere yönelme ihtimalini de azaltacak. Aksine, mevcut milliyetçi eğilimini ikiye katlayacak. Daha da kötüsü, seçmen desteğinin daha da zayıflaması, muhalefete, özellikle de İmamoğlu'na karşı baskıyı artırmasına yol açabilir.

Muhalefetin zaferi otoriterliğe doğru hızlı bir düşüş anlamına gelebilir, tam tersi değil.